جهان وواژههايي که
از بام سطرهاي تو عبور ميکنند
قبول کن که ديگر نامي براي دستهاي ما نمانده است
بايد
چگونه برويم و
چگونه به سوي اسبهاي تو باز گرديم
روزي که پارههاي دريا تکهتکه مي شوند
ما بر سه شنبههاي دوزخ
طنابي به گردن داريم